Queridos reyes magos:

|

Este año no he sido muy bueno, por eso no os escribo para pediros nada, sino para daros ideas de cómo envolver los regalos que llevaréis a la gente que ha sido buena.


Hay muchos recursos, desde los envoltorios clásicos con horribles lazos, hasta los regalos enlatados, una forma muy original... pero, ¿y si no tienes un abrelatas a mano... que haces?


El papel de regalo reversible da la posibilidad de hacer juegos de color con pliegues y dobleces. También se pueden envolver los regalos con papel de periódico (ecológico pero un poco cutre) o con hojas de cómic (algo más presentable y divertido). Los envoltorios de celofán no quedan nada mal, pero claro, las transparencias es lo que tienen, ¡que no dejan lugar a la imaginación! También, por qué no, uno puede dar rienda suelta a su creatividad y pintar su propio papel de regalo, aderezarlo con pegatinas, etc. No os olvidéis, por cierto, de que las cosas delicadas deben ir protegidas por plástico de burbujitas, que siempre se agradece más que nada para pasar el rato estallándolas.


Muchos comercios van a lo rápido, de tener cajas prefabricadas o incluso envoltorios de cartón plegables... Por favor, ¡no caigáis en eso! ¿dónde queda entonces la buena suerte que da romper el papel de envoltorio?


En cuanto a los lazos, los niños os agradecerán caramelos, que quedan muy bonitos. También algo tan típico de estas fechas como las nueces pueden complementar un buen lazo. Los ramitos de flores secas le dan un aire elegante al paquete. Si es que en el fondo, cualquier cosa puede ser adecuada para decorar un regalo... nunca está de más, eso sí, que incluyáis una tarjetita poniendo para quién es el regalo (aunque en mi casa nunca hizo falta, porque mis padres siempre saben misteriosamente para quien es cada paquete).


Espero que mis consejos os sirvan de ayuda... no estaría mal compensármelo con una Nintendo DS, por ejemplo =) (o con una buena nota en diseño gráfico).


Me despido, el día 5 os dejaré unos bombones como hago todos los años, y agua para los camellos.


Adrián



P.D.1: Los regalos siempre tienen que ir en caja, que es con lo que al final siempre juegan los niños.


P.D.2: Las etiquetas donde pone el nombre de la tienda quedan muy mal y quitan emoción al asunto.


P.D.3: Hacedle también un buen regalo (y bien envuelto, claro) a mi amiga Marta, que me ha ayudado a escribir esta carta.


El diseño en la TV

|


El diseño también es muy importante en la televisión... desde la imagen corporativa de las cadenas a los logotipos de los programas y series pueden condicionar su grado de éxito. ¿O es que ninguno de vosotros se ha horrorizado últimamente con el cambio de imagen de tve y todos sus canales, q parece hecho con el "paint"? (véase imagen de la izquierda). Yo es que si no lo digo reviento, porque me parece una auténtica aberración de moscas...
Telecinco también ha "estilizado" su cinco ligeramente,y yo me pregunto por qué. ¿Por qué se gastan dinero haciendo un cambio tan insignificante en su logotipo? ¿Realmente van a ganar audiencia curvando ligeramente algunas líneas de su cinco? También laSexta, a pesar de ser la cadena más joven, ha cambiado su imagen recientemente, ya que antes su seis tenía demasiadas lineas y muy juntas, y a veces se confundían con la imagen de fondo, por eso, han simplificado los trazos de su seis y le han puesto un fondo verde, acorde con la imagen que pretende transmitir la cadena. Y, como decía Álvaro en un comentario, también fue muy comentado el cambio de imagen de la tvg, proyecto en el que trabajó el profesor Alejandro Vázquez... que desde luego contribuyó a modernizar el concepto de nuestra "telegaita". ¿Realmente nos influye la imagen de una cadena a la hora de decantarnos por ella?




Un deseño de cine

|

A comodidade, a eficacia son termos útiles, conceptos necesarios a ter en conta á hora de facer un bo deseño. No caso dos carteis cinematográficos a calidade e utilidade técnica é un termo relegado. O que importa por encima de todo é a estética. Por suposto, cando se quere promocionar un filme ou cando un cinéfilo desexa mercar o póster que tanto anhela esíxese que o soporte teñas as mellores condición posibles (material de boa calidade, cores intensas, dimensións axeitadas,...). Pero o obxectivo co que foi creado é puramente estético pois poderíase dar a coñecer un filme colocando o seu título acompañado dunhas breves referencias sen máis . E isto non acontece. O que se busca, e cada vez máis, é impactar, impresionar, que a imaxe sexa suxerente, atractiva e que o mesmo tempo nos transmita a esencia e espíritu da película que se presenta. Coma en todo, o intento de superación continua, de facer algo máis orixinal que o anterior deu lugar por unha parte a unha nova arte e á aparición de carteis que funcionan como verdadeiros iconos. Pero por outras, esta competencia tamén deu lugar a composicións que tentando causar o máximo impacto posible no espectador foron rexeitadas pola súa “inmoralidade” e incluso censuradas. Sexa como sexa a relevancia deste tipo de deseño actualmente é clara. Ou alguén pode dicir que non recoñece ningún dos exemplos? ;)

Sobre o proxecto web

|
Como xa sabedes (e así o anunciamos) os membros deste blog decidimos que a nosa páxina web se centraría no lanzamento dun novo grupo musical. En principio só sabiamos que o grupo sería inventado de xeito que foramos os protagonistas en todos os sentidos. Posteriormente, determinamos máis a idea e acordamos que se trataría dun grupo para ó público infantil.
Ademais de ofrecer música ós pequenos (iso si, adaptada á súa idade e non ó que parece que ofrecen todos, é decir, a idea de que xa de pequenos son uns adolescentes) queremos transmitir coas nosas letras e estética hábitos saudables. Por exemplo cada membro identificarase cunha froita.
Á hora de buscar referentes, atopamos diversas páxinas que nos gustaron como a de Andrés Calamaro (http://www.calamaro.com/ac/ac.asp), Shakira (http://www.shakira.com/), Madonna (http://www.madonna.com/), Backstreet Boys (http://www.backstreetboys.com/), Erre Way -se ben a forma de distribuir os contidos, a tipografía, etc. non nos parece a mellor- (http://www.erre-way.com) e a páxina para nenos http://centros3.pntic.mec.es/cp.jorge.manrique2/Otraspaginas/2principal.htm.
En cambio, non nos pareceron bos modelos a seguir a páxina do grupo infantil Bom Bom Chip (http://usuarios.lycos.es/peircing/), a páxina das Spice Girls (http://www.thespicegirls.com/), Enrique y Ana (http://www.arqmauh.es.tl/), do grupo Onda Vaselina (http://www.geocities.com/SunsetStrip/Backstage/8979/menu.html), de Hannah Montana (http://www.hannahmontanazone.com/) e a páxina do programa “Los algos”, de Cuatro (http://www.cuatro.com/losalgos/).
Tendo en conta isto, tentaremos coller o mellor das que nos gustaron e evitar caer no erros das que non. A ver en que queda a cousa pero pola nosa parte vamos tentar explotar ó máximo o noso inxenio e, por suposto, a nosa vea infantil! ;)

Malditos sentimientos...

|

Los humanos estamos mayoritariamente mal diseñados. No poseemos una piel capaz de protegernos del frío, es más nuestra piel es tan sensible y fina que con ejercer cierta fuerza sobre ella, ya queda marcada. Tampoco contamos con unas garras capaces de destrozar a un atacante, tenemos uñas, uñas que siempre tienden a romperse.


Estos inconvenientes, entre otros, quedan contrarrestados por nuestra inteligencia, el razonamiento. Pensar en cómo protegernos del frío, en fabricar y utilizar utensilios para defendernos nos ha mantenido a flote durante años, pero hemos evolucionado y con nosotros nuestra mente, nuestra forma de razonar, pensamos en todo, absolutamente en todo, hasta el punto de tener sentimientos.


No podemos escapar de ellos, ¿por qué nos sentimos mal? Personas con un buen trabajo remunerado, con una familia que las quiere, una pareja profundamente enamorada de ellas, con un coche y una casa, son infelices, pero ¿por qué? Tal vez porque no han conseguido esa preciosa chaqueta de color salmón que tanto deseaban, y se tienen que conformar con esa de color rosa palo, o tal vez porque simplemente no tienen ganas de abrir los ojos y ver lo que tiene de verdad y no lo que sueñan por tener.


Los sentimientos, como el amor, mueven el mundo, eso es lo que se dice. También es cierto, el amor propio, el amor que sentimos hacia nosotros mismo mueve el mundo, tenemos y queremos más y más. La ambición y la desesperación nos lleva a guerras, siempre injustificadas, para tener lo que los vecinos poseían.


Es verdad que tenemos una gran ventaja al poder razonar, al tener sentimientos. Pero, ¿esto último no nos hace más vulnerables y por lo tanto mal diseñados al fin y al cabo?

Hablemos de publicidad

|

Somos bilingües, ¿pasa algo? Estamos en Galicia, así que unas veces habrá que escribir en gallego y otras en castellano... (lo digo por que aquí cada uno escribe como le parece, como debe ser).

Después de este momento pseudoreivindicativo, os quiero presentar nuestro tema de debate. Creemos que sería interesante hablar de la apliación del diseño a la publicidad. O, lo que sería lo mismo, de las nuevas formas de hacer publicidad.

Y es que ya se sabe, cuando parece que está todo inventado, se diseñan nuevas formas de hacer llegar los mensajes al público. ¿O es que ninguno de vosotros ha visto estos días grandes cajas de cartón "achantadas" en la calle, con un contenido misterioso...? ¿Nadie recuerda las famosas M de movistar que aparecían por todas partes hace unos años?

Id dándole a la cabeza, que seguro que se os ocurren más ejemplos...

Idea proxecto web

|
Comeza a reunión do grupo na sala wifi da facultade. Moitas ideas, algunha sen xeito nin traza, e ao final decidimos que nos encargaríamos de apoiar a un novo grupo musical. Non se trata do de Fabio… Nós, ademais de crear a páxina, teremos o traballo de fundar o grupo. Non somos cantantes, sabémolo…pero, para qué enganarnos, hai moitos “cantantes” que non teñen boa voz e incluso te preguntas continuamente como conseguirán tanto éxito. Quizais sexa pola promoción, apoio económico e como non, contar cunha páxina web que chame a atención e consiga que o público se enganche. A páxina, en principio, contará coa estrutura común pero queremos introducir, se é posible, algo que permita aos fans (que serán moi numerosos jajaja) identificarse con cada un dos compoñentes do grupo. Estes terán unha personalidade e estética moi diferente, co que conseguiremos reunir a diferentes estilos nun só grupo! Algúns chamarannos frikis e outros tolos, ou non sei que máis, pero eu agora estou moi ilusionada! Cando comece o traballo duro irei poñéndome pesimista, coma sempre. Se tedes algunha suxestión será moi ben recibida. Vero Costamar, queres ser a artista que apadriñe ao grupo no seu primeiro traballo? Sei que si (;

Diseñando para amas de casa.

|

O sábado cheguei á casa e o primeiro que me ensina miña nai é isto da foto. Preguntoume se sabía para que é a parte redonda cunha cunca de aceiro e acertei. O obxectivo é que ao estar cociñando, cando non uses os cacharriños, os poñas aí. Así non ensuciarás a mesa. Fíxome gracia e paréceme curioso. Quizais non sexa o máis bonito pero é orixinal e creo que bastante cómodo. Aí vos queda, non cociñedes moito e xa non vos fará falta.

Deseño de camisetas

|
Desde hai uns anos podemos ver polas rúas a numerosas persoas con camisetas do máis chamativas,camisetas cunha identidade propia. Empresas coma Rei Zentolo, Caramuxo, Lobisome, Manis ou Nicetrip, son as culpables desta nova tendencia. O seu éxito débese a que mediante as súas camisetas reflexan o humor galego, un humor moi singular e dificil de entender para os de fóra. Funcionan como unha etiqueta alternativa fronte a outras empresas galegas de roupa como o grupo Inditex. Os seus deseños baséanse en frases galegas de caracter popular, como ¿e logho ti de quen ves sendo?,¡cousa bonita chico!,ou ¡ei carballeira!, son deseños que se inspiran na coñecida retranca galega. Pero os seus deseños non sé quedan só aí senón que tamen xogan con iconos ou marcas de multicioniais,ás que lle introducen un toque galego, como Lacoste ou Nike. A aposta por este tipo de prendas levou a estas empresas a crecer dunha maneira inesperada en tan pouco tempo, chegando a introducir outro tipo de productos coma tazas,roupa de bebés e gafas de sol. A pesar deste avance as empresas seguen a postar por un deseño que reflexe unha identidade propia, que se basea na defensa de estilo propio coma cultura.

A importancia dun bo deseño

|

Deseñar non é só algo estético. A estética é importante para atraernos pero cando temos un obxecto nas nosas mans comezaremos a valorar a facilidade de uso. Por iso os deseñadores deben ter en conta as nosas necesidades e prioridades. Así non só poderemos presumir de algo "fashion" senón a súa comodidade, funcionalidade, utilidade, etc. Se estes dous puntos non converxen poden obter un rexeitamento do consumidor. Exemplos cotiáns: auriculares, que non encaixan ben nas orellas e caen. “Abre fácil” do cartón do leite, que non se poden abrir coas mans e recurrimos a cortar coas tesoiras e ao final sempre acaba derramándose un pouco de leite. Igual que os que teñen anel, que tiras por el e acabas bañandote en leite ou simplemente foi un falso intento e quedou no mesmo sitio, sairía defectuoso? Ou os contenedores sen pedal, xa que coas mans ocupadas é difícil abrir a tapa e tirar todo sen que caia algo ao chan. Etiquetas de roupa, longas, incómodas e posiblemente innecesarias. A parte central da caixa dos CD´s, dura, que fai difícil a extracción do disco, polo que, acaba rompendo, non sen antes ter a sensación de que vas romper o propio CD. Pero non todo vai ser negativo. Un bo exemplo de deseño e satisfación do consumidor: starbucks. Con pequenos e innovadores detalles afianzaronse como referente para o público e actualmente conta con máis de 9200 establecementos en máis de 36 países.

Deseñando Facultades.

|

Benvidos á facultade de Ciencias da Comunicación de Santiago de Compostela. Unha obra do recoñecido arquitecto portugués Álvaro Siza. Cando entren teñan en conta que pisan chan premiado pero coidado, non esvaren. É un diseño non pensado para días chuviosos nin para zapatos de tacón. Póñanlle goma ao seu calzado, é o mellor. Pero claro, se deixaran os paraugas no obxecto indefinido da entrada non estaría todo mollado. Que non se deran conta para que servía? Non se preocupen, eu tampouco. Probablemente as bicicletas colocadas no “paragüeiro especial” fan que nos despistemos. Ou tamén pode ser que teñan sorte e poidan entrar pola saída de emerxencia e xa non vexan o citado instrumento. Aínda que non creo, porque esa porta seguro que está pechada, sobre todo polas mañás, o que nos pon de mal humor aos que vimos daquela dirección. De todas formas, se é unha saída de emerxencia, por que hai un felpudo? Non creo que se necesite, porque todo dentro está moi limpo, a verdade. A min non me engana o señor arquitecto, seguro que sabía que ninguén ía respectar iso de “emerxencia”, e moito menos o de “saída”. Ben, afastémonos de portas e vaiamos directos á comodidade, xa que probablemente estean cansos. Non pensen que van atoparse moi a gusto nas cadeiras…porque o respaldo deixa moito que desexar, e mais se teñen que estar coma nós seis horas seguidas alí inmóbiles. Tranquilos se rompen unha cadeira, non foron vostedes os culpables, son tornillos pouco resistentes. Están perdoados. Pareceralles moi orixinal a rampa do edificio. Dá sensación de grandes espazos, algo que sen dúbida é un punto forte da facultade. Pero non todo pode ser bo e se ten que desprazarse en cadeira de rodas, non lla recomendo porque poden acadar gran velocidade e non é plan de facer carreiras semellando Fernando Alonso. Hai máis cousas ben deseñadas. A luz natural está moi ben distribuída, grandes ventanais na planta baixa que nos fan ver con máis claridade. O lado negativo, a deficiente luz artificial. Esta é unha crítica que intenta facer reflexionar sobre os problemas que poden ter algúns edificios, aínda que sexan ideados por grandes arquitectos e, xa que estamos, para que cando poidan intenten modificar algo. Espero que lles gustase esta “visita” pola nosa facultade, sempre serán ben recibidos.